Jr. Alone Leydi

Ben gerçek ihaneti buldum galiba. Bazen insan gerçekten sırtından bıçaklanmış gibi hissedebiliyor. Benim üzüntüm ise en yakınım dediklerime bile kendimi anlatamamış olmam. Tuhaf çünkü insan ilk arkadaş olduğunda seni anlarlar umuduyla yaklaşıyorsun ama bir bakmışsın o seni hiç anlamamış.

Bende de suç tabii. Kendimi anlatmak benim görevimdi. Anlattım sanmıştım. Birileri daha beni anladı diye mutluydum ama gelin görün ki anlamamışlar yada anlayamamışlar belki de anlamak istememişler. Benim zoruma gitmedi değil. Ömrüm hayatım boyunca böyle bir şeyde ilk kez duydum.

Ben eğer kendimi 2 yılda açıklayamadıysam daha fazla da denemek istemiyorum. En azından dinleninceye kadar. Dinlendikten sonra her şey aynı kalır mı bilmem ama ben aynı kalamam herhalde.

Ben hep eşit davranmaya çalıştım. Hep tartıştığımız konular of aman neyse. Parmaklarım geri geri gidiyor nedense. Gerçi bu durum uzun süredir var. Şaşırılıcak durum. Acaba bende mi sorun var diyorum ama sorunlarımın farkındayım. Sorunların çözümü var ama bir paradoksa değinicem zaten her sorun bir çözümden çıkmıyor mu hayatımıza?

Ama yani elimden geleni yapıyorum. Genel olarak kendimi mutlu hissetmek istediğim için çünkü her iyi bir şey yaptığımda yada dengeli kendi kendime biraz daha ısınıyorum ama fark ettim ki insanlarda bana göre değil. Hatta en yakınlarım diye düşündüklerim bile beni anlar dediklerim bile kafadaş dediklerim bile.

Her gün bir yakınımla tartışıyorum, bağırıyorum çağırıyorum. Bunu yapmam ki ben. Genelde hep uyumluyumdur insanlara. Ama demekki ben uyum sanıyormuşum bazıları ise kötülük.

Bende yeni bir karar verdim. Madem insanlara ben yakınlaştıkça kendimi anlatmaya çalıştıkça onlar bana zarar veriyor bende onlara gitmem. Bir süre yanlız olmaya karar verdim. Arkadaşlarımla falan konuşmayacağım. Hem onlar benim istemeden, fark etmeden, unutmamdan ötürü verdiğim zararlardan korunurlar hemde ben kendimi korurum. En iyi çözümün bu olduğunu düşünüyorum. Facebook hesabımı kapattım. Birazdan bu yazıyı okumaları için arkadaşlarıma mesaj atmayıda düşünüyorum. Yarın anlatmaktansa iyidir bu.

Bakın saçmalamıyorum ama benim daha önceden kalma yalnızlık deneyimimde var ve yalnızlık o kadar kötü bir şey değil. Bazen ürkütücü bazen de soğuk o kadar. Ama soğukluğu dolduracak teknoloji var arada. Arkadaşlarla aynı şey değil tabii ama ne bileyim bende zaten denemek istiyorum sadece.

Bu kadar iç döküş yeter şimdi ben Mad Men izleyip rahatlamak istiyorum. İyi geceler - Jr. Alone Leydi.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Velhasıl ziyan olduk ziyadesiyle

Resim
Bu kadar göz önündeyken elleşmemek imkansız. Yani bir göz atmamak, ne yazmış yine ne dinlemiş ne okumuş diye bakmamak imkansız diyorum. Bilirsiniz işsisizimdir. Boş vakitlerimin birkaçını kendimi tutamadan böyle şeyler yapıyorum. Çok kızdım az önce birine. Bu kadar aynıyken bu kadar uzak olmayı seçmiş birisine. Zamanımızı tüketmiş, olmayan anıları öldürmüş birisine. Ben böyleyim işte. Sanki kendi hayatım mükemmelmiş gibi, sanki en doğrusunu ben yapıyormuşum gibi birisinin hatasını görünce anında çok kızarım. Daha iyisini herkes hak eder. O yüzden kızıyorum ya. Fark etmiyor şu an. Ya kafası meşgul herşeyle ya da hiçlikle. Ya da düşünmemeye çalışıyor. Bende belki bir gün düşünür diye umut edip beklemekten başka şansım yok.  Ama yazık etti, günah etti benden söylemesi. Üstüme vazife mi? Evet vazife. Çünkü bana da yazık etti. Ama saygı duyuyorum kendisine. Bu kadar benziyoruz ya ondan. Diyorum belki bir bildiği var. Keşke ilk baştan deseydim bu kadar çok benzediğimizi ...
Devamı

Benim Bura Afet Yeri*

Resim
Selam arkadaşlaaar, bugün sizlere ruhumun içindeki sıkıntı ile karşılaşacağım. ( Ama sözleri çok hoşuma giden minnoş bir şarkı koyayım şuraya .) Biliyorsunuz (ya da bilmiyorsunuz) geçen yazımda içimdeki hissizlikten bahsetmiştim. Çok geçmedi, tekrar manyaklaşmaya döndüm. Yaptığım hertotemin sonucu şu 3 günde ki KARAR VER olarak çıktığından ve sürekli gelen acayip mesajlar sonucunda sevdiğim beye geri döndüm. Aman tanrım dün öğlen beraber geçirdik. Tabi bizi tanıştıran arkadaşım eşliğinde. Yan böyle aklıma ne geldiyse sorabildim ya ölsem de gam yemem diyeceğim ama şaka şaka daha çok genciz, ve de yaşanacak daha çoook şey var. Şaka maka arada ki olayı yaşamasam bu kadar rahat olabilir miydim? Hayır. Herşey de bir hayır vardır ya kızlara diyorum "Yani görseniz tanıyamazdınız beni o anda. Cesaretime filan. Rahat olmam yeterliymiş diyorum." Pislik kızlar diyor ki bak sen bak "20 yılın sonunda bunu öğrenebildiğine sevindik.". Bak dost acı söyleri biraz abartmadı...
Devamı

Veronika Ölmek İstiyor - Paulo Coelho

Resim
"Çünkü niyet ile hareket arasında her zaman bir kopukluk vardır. O, yarı yoldan dönme özgürlüğüne sahip olmak istiyordu." "Tanrı varsa, -ki ben olmadığına inanıyorum-, insan aklının sınırları olduğunu da bilir.Yoksulluğu, haksızlığı, aç gözlülüğü, yapayalnızlığı, bütün bu karmaşayı o yaratmadı mı? Mutlaka çok iyi niyetlerle girişmiştir bu işe, ama sonuçlar bir felaket. Tanrı varsa bu dünyayı erkenden terk etmeyi seçen yaratıklara karşı cömert davaranacaktır, Hatta bizi burada vakit harcamaya zorladığı için özür bile dileyebilir. "  "Bunları bir otuz, kırk ya da elli yıl daha görmeye devam etmeyeceğini bildiğinden daha da mutluydu çünkü o zaman bütün orjinallikleri kaybolacak ve sonrakine benzediği bir yaşam trajedisine dönüşeceklerdi."  "Cennette odaları florasan ışıkla aydınlatmazlardı kesinlikle ve de anında başlayan sancı tipik bir dünya sancısıydı. Ah bu dünyanın acıları hiçbir şeye benzeme, hemen anlaşılır." "Herkesin...
Devamı