Benim Bura Afet Yeri*

Selam arkadaşlaaar, bugün sizlere ruhumun içindeki sıkıntı ile karşılaşacağım.

(Ama sözleri çok hoşuma giden minnoş bir şarkı koyayım şuraya.)

Biliyorsunuz (ya da bilmiyorsunuz) geçen yazımda içimdeki hissizlikten bahsetmiştim. Çok geçmedi, tekrar manyaklaşmaya döndüm.

Yaptığım hertotemin sonucu şu 3 günde ki KARAR VER olarak çıktığından ve sürekli gelen acayip mesajlar sonucunda sevdiğim beye geri döndüm.

Aman tanrım dün öğlen beraber geçirdik. Tabi bizi tanıştıran arkadaşım eşliğinde. Yan böyle aklıma ne geldiyse sorabildim ya ölsem de gam yemem diyeceğim ama şaka şaka daha çok genciz, ve de yaşanacak daha çoook şey var.

Şaka maka arada ki olayı yaşamasam bu kadar rahat olabilir miydim? Hayır. Herşey de bir hayır vardır ya kızlara diyorum "Yani görseniz tanıyamazdınız beni o anda. Cesaretime filan. Rahat olmam yeterliymiş diyorum." Pislik kızlar diyor ki bak sen bak "20 yılın sonunda bunu öğrenebildiğine sevindik.". Bak dost acı söyleri biraz abartmadınız mı gülüsüler.

Bu arada dip not değil bas baya görünür, ortada bir not: Gülüşü muhteşem.

Açıklamak istediğim bazı konular var. Genelde birisinden çok hoşlanmışsam ve uzun süre hoşlandıysam önce bakışlarına aşık olmuşum demektir. Sonrasında da umut ettiğimden. Neyin umudu demeyin, bunu kelimelerle açıklayamıyorum. Belki de tam bilemediğimden. Bu arada o haftasonu açıldığım çocuk eğer olumlu birşey ile gelseydi sevdiğim beyi unuturdum ve tamamiyle ona dönerdim. Çünkü ilk kez bir insanın kim olduğu bakışı filan önemli gelmemişti. Her ne kadarda aşağıladıysa da ben onun ruhunu gördüğümü söyleyebilirdim. Nasıl bu kadar çabuk hop öyle hop böyle düşünebiliyorsun diyenlere de. BİTTİ benim için BİTTİdir. Eğer hiç umut yoksa bir yerde (bu benim tarafımdan da diğer taraftanda geçerli.) bitmiştir. Uzatmam. Zaten uzatmakta gereksiz.

Bunu diyorum çünkü dün ilk kez karşılaştım çocukla. Koca yıl ilk kez(bunu da dün fark ettim). İlk bir tanışmak, kendimi açıklamak için yanına gitmeyi düşündüm. Çok böyle atıldım ama yapamadım. Fark etmiş demekki ama çaktırmamış.Çünküdaha sonrasında bir kez daha karşılaştık ve yani beni tanıdığını belli eden birşeyler oldu. Dedim iyi ki gitmemişim yanına. Çünkü birisi eğer bana açılırsa ve ben ona ilgi duymuyorsam,o insan bana dünyanın en itici insanı gibi gelir. Bence karşı taraf içinde öyle. İyi ki gitmemişim dedim yani. Gerçi onun ayağıma gelmesini beklemek saçma. Neden gelsin ki? Neyse ya bitti gitti konu işte. Ama seneye bazı klüplere katılmak istemiştim. Artık hiç olmaz herhalde. Bakarız ya, hayırlısı. Zaten şöyle de birşey var ki okul küçük. Karışlaşmak istemediğim herkesle karşılaşırım, karşılaşmak istediklerimle olmaz.

Ya bugün bişey gördüm çok hoşuma gitti. "Mayısı çok severim çünkü beyimin doğum günü mayısta diye." birde Sabahattin Ali'den şiir paylaşmış. Çok severim Sabahattin Ali'yi






Ya benim ruhumun içindeki sıkıntı yazınca geçiyor. Ama işin tuhafı her an yazmak istiyorum. Ve hani iyi bir yazar olacağımı kanıtlayan hiçbir emare yok. Benden yazar mazar olmaz da bence zaten. Bu yazdıklarımın anlık beni rahatlatmasından başka hiçbiiir yararı yok.

Şimdi bu yazıya birkaç screenshot ekleyip sonra başka bir yazı yazacağım. Hayalle,hayatlar gibisinden.





Aşırı yararsız, amaçsız, saçma bir yazı oldu.Neden halen buralarda nefes almaya çalışıyorum halen bilmiyorum. 

HAYDİN İYİ GECELER



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Velhasıl ziyan olduk ziyadesiyle

Veronika Ölmek İstiyor - Paulo Coelho