Brida*

 "...ne de olsa Ruh-eşini bulmak herkesin hayatında ki kutsal bir görevdi..."

"...Brida kim bilir kaç kez aşk acısı çektiği günleri, hiç çalmayacak telefonun sesini bekleyerek uyumadığı geceleri, ertesi hafta sürmeyen romantik hafta sonlarını, kim var kim yok diye çevrenin kolaçan edildiği partileri, sırf başarabileceğini kanıtlamak için birinin gönlünü feth etmekten duyulan keyfi, sizi mutlu  edebilecek tek erkeğin enyakın arkadaşınızın sevgilisi olduğunu anladığınızda duyulan hüznü ve yanlızlığı düşünüyordu.Bunlar Brida'nın dünyasının ve tanıdığı herkesin dünyasının bir parçasıydı. Bu aşktı ve ezelden beri insanlar Ruh-eşlerini böyle aramışlar, karşılarında ki insanların gözüne, arzu denilen o özel parıltıyı bulmak için bakmışlardı."

 "Seninde sonunda anlayacağın gibi, Aşkta hiçbir risk yoktur. İnsanlar binlece yıldır birbirlerini arayıp buluyorlar."

"Bazen tanrının lütufları camı çerçeveyi parçalayarak gelirdi.  "

"Sürekli olarak Büyücü'yü düşünmek istemiyordu. Ne de olsa bir kadındı ve aşık olmanın belirtilerini çok iyi bilirdi; üstelik ne pahasına olursa olsun aşık olmaktan kaçınması gerekiyordu."

"...ve kendisinin kıza ne kadar ihtiyacı varsa, kızında  ona o kadar ihtiyacı vardı. Bu, Ruh-eşlerinin bilgeliğiydi; her zaman birbirlerini tanırlardı."

"...Yalnız yaşayanlar zaman kavramını yitirirler, saatler uzun, günler sonsuzdur." 

 "....; insan aşıkken her şeyi öğrenmek, daha önce aklından geçirmeye cesaret edemediklerini düşünmek gücüne sahip olabilirdi; çünkü aşk bütün gizemleri kavramanın anahtarıydı."

"Bir şey, Büyüc'nün de buna ihtiyacı olduğunu Brida'ya söylüyordu; ama bu Ay Töresi'nin Ses'i değil, yüreğinin yerinde duramayan, kimi zaman çılgınlaşan sesiydi. Kendisini hep anlayamadığı yollara sürüklediği için, Brida o sese pek kulak vermezdi.Ne var ki, duygular gerçekten yaban atlarına benziyor ve seslerini duyurmak için bastırıyorlardı. Brida o atlar yoruluncaya kadar duygularını başı boş bıraktı."     

"Brida, 'Bazen bir şey düşünüp bambaşka bir şey yapıyorum,' diye devam etti. 'Eğer ömründe aşk acısı çektiysen, bunun nasıl kahredici olduğunu bilirsin.'. Büyücü, 'Evet, bilirim.' dedi. İlk kez özel yaşamıyla ilgili bir şey söylüyordu. Brida, 'Işık noktası konusunda haklıydın. Gerçekten de o kadar önemli değil. Bir şeyi aramanın, onu bulmak kadar ilginç olabileceğini keşfettim artık.' "

         Merhabalar arkadaşlar. Bu hafta ilk kez Paulo Coelho'nun bir kitabını okudum. Ve böyle bir hata nasıl yaptım diye kendime çok kızdım. Kitap çok güzeldi. Bilirsiniz romantizmi gerçek hayatta sevmem ama nedense arıyorumda. Çelişkili bir insanım bence. Neyse kitaba dönersem eğer çok hoşuma gitti. Bilmem sizde öyle miydiniz ama ben küçükken kendimün büyülü olduğunu sanırdım ve büyüdükçe onun sezgi olduğunu öğrendim ve sezgilerimin kuvvetli olduğunu fark ettim. Bu kitapla birlikte böyle bir şeyin mümkün olacağına inandırıyor insanın. Evet şu an istersem sezgilerimi güçlendireceğime inanıyorum evet.

         Kitap ayrıca Ruh Eşi hakkında da insanı kandırıyor. Kandırıyor diyorum ama esasında yine buna inanıyorum tabii. Yani daha doğrusu inanmak istiyorum. Çok güzeldi ya. Öyle arkasında yazdığı gibi çılgınca bir aşk hikayesi yoktu ama güzelde bir düşündürdü aaaa evet ya dedirtti.

         Ayrıca aldığım bu kitap hızıyla şu an çılgın bir platonik aşk yaşıyorum. Helal süper devam bana. Çok üzülüyorum hakikaten ya. Bu hafta platonik aşkın aslında hem çok güzel olduğunu ama kahredici olduğunu hatırladım. Bakalım dualarım kabul olursa gelirim anlatırım size.

                                                                      TŞK.BYE

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Velhasıl ziyan olduk ziyadesiyle

Resim
Bu kadar göz önündeyken elleşmemek imkansız. Yani bir göz atmamak, ne yazmış yine ne dinlemiş ne okumuş diye bakmamak imkansız diyorum. Bilirsiniz işsisizimdir. Boş vakitlerimin birkaçını kendimi tutamadan böyle şeyler yapıyorum. Çok kızdım az önce birine. Bu kadar aynıyken bu kadar uzak olmayı seçmiş birisine. Zamanımızı tüketmiş, olmayan anıları öldürmüş birisine. Ben böyleyim işte. Sanki kendi hayatım mükemmelmiş gibi, sanki en doğrusunu ben yapıyormuşum gibi birisinin hatasını görünce anında çok kızarım. Daha iyisini herkes hak eder. O yüzden kızıyorum ya. Fark etmiyor şu an. Ya kafası meşgul herşeyle ya da hiçlikle. Ya da düşünmemeye çalışıyor. Bende belki bir gün düşünür diye umut edip beklemekten başka şansım yok.  Ama yazık etti, günah etti benden söylemesi. Üstüme vazife mi? Evet vazife. Çünkü bana da yazık etti. Ama saygı duyuyorum kendisine. Bu kadar benziyoruz ya ondan. Diyorum belki bir bildiği var. Keşke ilk baştan deseydim bu kadar çok benzediğimizi ...
Devamı

Benim Bura Afet Yeri*

Resim
Selam arkadaşlaaar, bugün sizlere ruhumun içindeki sıkıntı ile karşılaşacağım. ( Ama sözleri çok hoşuma giden minnoş bir şarkı koyayım şuraya .) Biliyorsunuz (ya da bilmiyorsunuz) geçen yazımda içimdeki hissizlikten bahsetmiştim. Çok geçmedi, tekrar manyaklaşmaya döndüm. Yaptığım hertotemin sonucu şu 3 günde ki KARAR VER olarak çıktığından ve sürekli gelen acayip mesajlar sonucunda sevdiğim beye geri döndüm. Aman tanrım dün öğlen beraber geçirdik. Tabi bizi tanıştıran arkadaşım eşliğinde. Yan böyle aklıma ne geldiyse sorabildim ya ölsem de gam yemem diyeceğim ama şaka şaka daha çok genciz, ve de yaşanacak daha çoook şey var. Şaka maka arada ki olayı yaşamasam bu kadar rahat olabilir miydim? Hayır. Herşey de bir hayır vardır ya kızlara diyorum "Yani görseniz tanıyamazdınız beni o anda. Cesaretime filan. Rahat olmam yeterliymiş diyorum." Pislik kızlar diyor ki bak sen bak "20 yılın sonunda bunu öğrenebildiğine sevindik.". Bak dost acı söyleri biraz abartmadı...
Devamı

Veronika Ölmek İstiyor - Paulo Coelho

Resim
"Çünkü niyet ile hareket arasında her zaman bir kopukluk vardır. O, yarı yoldan dönme özgürlüğüne sahip olmak istiyordu." "Tanrı varsa, -ki ben olmadığına inanıyorum-, insan aklının sınırları olduğunu da bilir.Yoksulluğu, haksızlığı, aç gözlülüğü, yapayalnızlığı, bütün bu karmaşayı o yaratmadı mı? Mutlaka çok iyi niyetlerle girişmiştir bu işe, ama sonuçlar bir felaket. Tanrı varsa bu dünyayı erkenden terk etmeyi seçen yaratıklara karşı cömert davaranacaktır, Hatta bizi burada vakit harcamaya zorladığı için özür bile dileyebilir. "  "Bunları bir otuz, kırk ya da elli yıl daha görmeye devam etmeyeceğini bildiğinden daha da mutluydu çünkü o zaman bütün orjinallikleri kaybolacak ve sonrakine benzediği bir yaşam trajedisine dönüşeceklerdi."  "Cennette odaları florasan ışıkla aydınlatmazlardı kesinlikle ve de anında başlayan sancı tipik bir dünya sancısıydı. Ah bu dünyanın acıları hiçbir şeye benzeme, hemen anlaşılır." "Herkesin...
Devamı