27 Yaş

Bu yazı 1 Mart günü yazılmaya başlanmıştı. O hali ile paylaşıp birazdan yeni bir yazı yazacağım. 


Merhaba herkese,


Bir süredir ara ara dank ediyor kafam. 27 yaşına gireceğim ve çokmuş gibi geliyor.

Halen çocuk gibi hissediyorum kendimi. 

Bir anda kendimi burada bulma sebebim ise 16 yaşındaki Damla'nın 27 yaş planları aklıma geldi.

Her ne kadar spontane yaşamayı sevsem de benim spontane yaşamımın içinde de aslında kafamda kurguladığım bir hayat akışı vardır. Ve 16 yaşındaki Damla 27 yaşı için şöyle planlar yapmıştı.

22'imde Üniversiteden mezun olurum. İstanbul'da okul kazanmışımdır. Yalnız yaşıyorumdur ama yakın arkadaşlarım ile sık sık görüşüyorumdur. 

Kurumsal bir firmada iş bulmuşumdur ve geleceğin kadın yöneticisi profilinde kendimi yetiştirmeye can atıyorumdur.

5 sene boyunca kariyerimde hırslı devam edip 27 yaşıma kadar da  evleneceğim o adamı bulmuşumdur. Önce birlikte yaşayacağızdır eğer evlilik için uygunsa hayatımı artık evli Damlaya göre planlamaya başlamışımdır. 27imde yani evleneceğimdir. Damla böyle kurguluyor.

3-4 sene beraber gezer görür eğlenir, sonra da ebeveyn Damla olmaya hazırlanıyorumdur.

Vay be o 27 yaş geldi.

Bunlardan kaçını yaptın Damla?

Kaç hayalini unutup kendini kaptırdın gittin.

O planladığın güçlü, ayakları üzerinde duran Damla nerede?

...

Şu an mı ne oluyor? Her şey tam gibi ama bir şey eksik. Burak ile kötüyüz. Yani seviyoruz birbirimizi orası aşikar ama. Onunla her şey hep bir zordu. Hem en büyük destekleyicim hem de en büyük düşmanımdı. Bunlar doğru mu?

Aslında şu an bakınca hep böyle sayfa sayfa yazdıracak bir aşk istemiştim ya ben onu bulmuşum bu kısmı doğru. Ama yaşlandığımız için mi yoksa çok yorulduğumuz için mi bilmiyorum ama çok zorlanıyorum gerçekten.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Velhasıl ziyan olduk ziyadesiyle

Resim
Bu kadar göz önündeyken elleşmemek imkansız. Yani bir göz atmamak, ne yazmış yine ne dinlemiş ne okumuş diye bakmamak imkansız diyorum. Bilirsiniz işsisizimdir. Boş vakitlerimin birkaçını kendimi tutamadan böyle şeyler yapıyorum. Çok kızdım az önce birine. Bu kadar aynıyken bu kadar uzak olmayı seçmiş birisine. Zamanımızı tüketmiş, olmayan anıları öldürmüş birisine. Ben böyleyim işte. Sanki kendi hayatım mükemmelmiş gibi, sanki en doğrusunu ben yapıyormuşum gibi birisinin hatasını görünce anında çok kızarım. Daha iyisini herkes hak eder. O yüzden kızıyorum ya. Fark etmiyor şu an. Ya kafası meşgul herşeyle ya da hiçlikle. Ya da düşünmemeye çalışıyor. Bende belki bir gün düşünür diye umut edip beklemekten başka şansım yok.  Ama yazık etti, günah etti benden söylemesi. Üstüme vazife mi? Evet vazife. Çünkü bana da yazık etti. Ama saygı duyuyorum kendisine. Bu kadar benziyoruz ya ondan. Diyorum belki bir bildiği var. Keşke ilk baştan deseydim bu kadar çok benzediğimizi ...
Devamı

Benim Bura Afet Yeri*

Resim
Selam arkadaşlaaar, bugün sizlere ruhumun içindeki sıkıntı ile karşılaşacağım. ( Ama sözleri çok hoşuma giden minnoş bir şarkı koyayım şuraya .) Biliyorsunuz (ya da bilmiyorsunuz) geçen yazımda içimdeki hissizlikten bahsetmiştim. Çok geçmedi, tekrar manyaklaşmaya döndüm. Yaptığım hertotemin sonucu şu 3 günde ki KARAR VER olarak çıktığından ve sürekli gelen acayip mesajlar sonucunda sevdiğim beye geri döndüm. Aman tanrım dün öğlen beraber geçirdik. Tabi bizi tanıştıran arkadaşım eşliğinde. Yan böyle aklıma ne geldiyse sorabildim ya ölsem de gam yemem diyeceğim ama şaka şaka daha çok genciz, ve de yaşanacak daha çoook şey var. Şaka maka arada ki olayı yaşamasam bu kadar rahat olabilir miydim? Hayır. Herşey de bir hayır vardır ya kızlara diyorum "Yani görseniz tanıyamazdınız beni o anda. Cesaretime filan. Rahat olmam yeterliymiş diyorum." Pislik kızlar diyor ki bak sen bak "20 yılın sonunda bunu öğrenebildiğine sevindik.". Bak dost acı söyleri biraz abartmadı...
Devamı

Veronika Ölmek İstiyor - Paulo Coelho

Resim
"Çünkü niyet ile hareket arasında her zaman bir kopukluk vardır. O, yarı yoldan dönme özgürlüğüne sahip olmak istiyordu." "Tanrı varsa, -ki ben olmadığına inanıyorum-, insan aklının sınırları olduğunu da bilir.Yoksulluğu, haksızlığı, aç gözlülüğü, yapayalnızlığı, bütün bu karmaşayı o yaratmadı mı? Mutlaka çok iyi niyetlerle girişmiştir bu işe, ama sonuçlar bir felaket. Tanrı varsa bu dünyayı erkenden terk etmeyi seçen yaratıklara karşı cömert davaranacaktır, Hatta bizi burada vakit harcamaya zorladığı için özür bile dileyebilir. "  "Bunları bir otuz, kırk ya da elli yıl daha görmeye devam etmeyeceğini bildiğinden daha da mutluydu çünkü o zaman bütün orjinallikleri kaybolacak ve sonrakine benzediği bir yaşam trajedisine dönüşeceklerdi."  "Cennette odaları florasan ışıkla aydınlatmazlardı kesinlikle ve de anında başlayan sancı tipik bir dünya sancısıydı. Ah bu dünyanın acıları hiçbir şeye benzeme, hemen anlaşılır." "Herkesin...
Devamı