Yasemin ve Deniz

 

Burnumda bir yasemin kokusuna özlem bir de deniz kokusuna. Çok özledim. Eski beni eski zamanlardaki halimi.


Yasemin kokusu... Burakla 3 sene önce bu zamanlarda birbirini hem taa eski zamanlardan beri tanıyan aynı zamanda sanki en baştan yaratan bir halde konuştuğumuz zamanlar. Beni bir buhran bir sancılar basmış. O kadar hızlı aşık olmuştum ki beni o da sever mi sevecek mi diye bir karın ağrıları. İçimi bunaltmş taşmış. Her bunalıp taştığımda yaptığım gibi kendimi sahil yoluna atmış yürüyorum ama biriyle konuşmaya ihtiyacım da var. Betül'ü arıyorum acil yanına gelmem lazım diye. Tamam diyor. Karataştan Göztepeye fıtı fıtı yürüyorum. Sağdan deniz kokusu soldan yaseminler. Aynı anda müthiş bir huzur basıyor. Buldun Damla buldun, hayatıın eksik parçasını işte "O" kişiyi buldun diyorum.


Deniz kokusu... Daha sevgili olamamışız yine karın ağrıları. Biz yazıktayız o Denizlide. Gel diyorum bir şey olmaz çok özledim seni. Olur mu olmaz mı derken atlayıp geliyor. Bir takım maceralar kaoslar içine düşüyoruz. Gece oluyor. Kardeşlerimi de alıp sahile çıkıyoruz ellerimizde biralar. Halbuki alkole ihtiyaç yok ki. O yanımdayken de ben sarhoşum ki zaten. Yıldızları izlemeyi yıldız aşkımı biliyor. Oturuyor eski bir sandalın üstüne. Ben de başımı dizine koyuyorum. Yıldızlar artı onun gözleri. Ben onları izliyorum o beni. Burnuma dolan deniz kokusu. Arkada çalan şarkılar  ve dalgaların sesi bile dün gibi aklımda. 


O günlere dönmeyi çok isterdim. Çok zor bir dönemdi. Zaten onunla ne kolay oldu ki? Her şey hep zordu. Hep de zoru başardık. Galiba en çok da buna aşık oldum. Kolay olan hiçbir şey beni cezbetmedi bugüne kadar. Ama bunca zorluk da yıprattı. Korkum o ki acaba hep mi zor olacak her şey. 


Sadece bu yıpranmadan da değil. O günlere dönsek yapmayacağım o kadar çok şey olurdu ki. O kadar büyük ve yanlış şeyler yaptım ki. Kendimden nefret etmek zor değildi de karakterimden ilk defa bu kadar nefret ediyorum hayatımda.


Hayatımın en buhranlı dönemlerinden birindeyim dostlar. Hiç böylesine dip görmedim desem yalan olur ama şu hayatta tutunacağım dal kalmadı. Her şeyi de kendi ellerimle ben yaptım. Hayat şu anda hüsran ve başarısızlıklar ile dolu. Ben daha fazla tahammül edemiyorum. Çok yoruldum. Bu hayatın yükünü taşıyamayacağım daha fazla. Ölmek istiyorum.


Bu kadar.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Velhasıl ziyan olduk ziyadesiyle

Resim
Bu kadar göz önündeyken elleşmemek imkansız. Yani bir göz atmamak, ne yazmış yine ne dinlemiş ne okumuş diye bakmamak imkansız diyorum. Bilirsiniz işsisizimdir. Boş vakitlerimin birkaçını kendimi tutamadan böyle şeyler yapıyorum. Çok kızdım az önce birine. Bu kadar aynıyken bu kadar uzak olmayı seçmiş birisine. Zamanımızı tüketmiş, olmayan anıları öldürmüş birisine. Ben böyleyim işte. Sanki kendi hayatım mükemmelmiş gibi, sanki en doğrusunu ben yapıyormuşum gibi birisinin hatasını görünce anında çok kızarım. Daha iyisini herkes hak eder. O yüzden kızıyorum ya. Fark etmiyor şu an. Ya kafası meşgul herşeyle ya da hiçlikle. Ya da düşünmemeye çalışıyor. Bende belki bir gün düşünür diye umut edip beklemekten başka şansım yok.  Ama yazık etti, günah etti benden söylemesi. Üstüme vazife mi? Evet vazife. Çünkü bana da yazık etti. Ama saygı duyuyorum kendisine. Bu kadar benziyoruz ya ondan. Diyorum belki bir bildiği var. Keşke ilk baştan deseydim bu kadar çok benzediğimizi ...
Devamı

Benim Bura Afet Yeri*

Resim
Selam arkadaşlaaar, bugün sizlere ruhumun içindeki sıkıntı ile karşılaşacağım. ( Ama sözleri çok hoşuma giden minnoş bir şarkı koyayım şuraya .) Biliyorsunuz (ya da bilmiyorsunuz) geçen yazımda içimdeki hissizlikten bahsetmiştim. Çok geçmedi, tekrar manyaklaşmaya döndüm. Yaptığım hertotemin sonucu şu 3 günde ki KARAR VER olarak çıktığından ve sürekli gelen acayip mesajlar sonucunda sevdiğim beye geri döndüm. Aman tanrım dün öğlen beraber geçirdik. Tabi bizi tanıştıran arkadaşım eşliğinde. Yan böyle aklıma ne geldiyse sorabildim ya ölsem de gam yemem diyeceğim ama şaka şaka daha çok genciz, ve de yaşanacak daha çoook şey var. Şaka maka arada ki olayı yaşamasam bu kadar rahat olabilir miydim? Hayır. Herşey de bir hayır vardır ya kızlara diyorum "Yani görseniz tanıyamazdınız beni o anda. Cesaretime filan. Rahat olmam yeterliymiş diyorum." Pislik kızlar diyor ki bak sen bak "20 yılın sonunda bunu öğrenebildiğine sevindik.". Bak dost acı söyleri biraz abartmadı...
Devamı

Veronika Ölmek İstiyor - Paulo Coelho

Resim
"Çünkü niyet ile hareket arasında her zaman bir kopukluk vardır. O, yarı yoldan dönme özgürlüğüne sahip olmak istiyordu." "Tanrı varsa, -ki ben olmadığına inanıyorum-, insan aklının sınırları olduğunu da bilir.Yoksulluğu, haksızlığı, aç gözlülüğü, yapayalnızlığı, bütün bu karmaşayı o yaratmadı mı? Mutlaka çok iyi niyetlerle girişmiştir bu işe, ama sonuçlar bir felaket. Tanrı varsa bu dünyayı erkenden terk etmeyi seçen yaratıklara karşı cömert davaranacaktır, Hatta bizi burada vakit harcamaya zorladığı için özür bile dileyebilir. "  "Bunları bir otuz, kırk ya da elli yıl daha görmeye devam etmeyeceğini bildiğinden daha da mutluydu çünkü o zaman bütün orjinallikleri kaybolacak ve sonrakine benzediği bir yaşam trajedisine dönüşeceklerdi."  "Cennette odaları florasan ışıkla aydınlatmazlardı kesinlikle ve de anında başlayan sancı tipik bir dünya sancısıydı. Ah bu dünyanın acıları hiçbir şeye benzeme, hemen anlaşılır." "Herkesin...
Devamı