Kitap Eleştirim "Aynı Yıldızın Altında"

Selam çocuklar,

Uzuuun upuzun bir aradan sonra gecenin bir köründe kalktım geldim buralara. Sebebi ise eleştiri yazısı yazmaktı açıkcası. Az önce "Aynı Yıldızın Altında" kitabını bitirdim ve hemen aklımdan geçenleri paylaşmak istedim. 

Kitap ne yalan söyleyeyim kurgusal açıdan güzeldi ama aslında bir tatda bırakmadı. Normal bir insan beğenebilir hatta beğenir diyebilirim çünkü kim içinde imkansız aşk olan bir kitabı veya filmi sevmesinki? Birde bence yazarın hikaye yönündense eleştiri veya makale yönü çok daha fazla gelişmiş. Sanatın çeşitli kollarına dair geniş bir bilgisi var ve onları okuyucuyla çok güzel tanıştırıyor. O yüzden ben yazar beyfendinin kesinlikle makale yazmayıda kendine borç bilmesini çok isterim. Hayatla ilgili düşüncelerini karakterle çok güzel birleştirmiş ama bu konuda yaptığı bir hata var ki o da kitaptaki çoğu karakterde bu özelliğin olması. Birde hikaye bence basitti daha doğrusu yazımı çok basitti . Okurken ben yazmışım hissine çok kapıldım çünkü hikaye tarzım benimde öyle. Ama yaratıcı bulduğumuda söylemeliyim. Kitaptaki aşk bence aşk değildi zaten kitabın sonunda Gus'ın aileside Hazel'a "sizinki o gençlik aşklarından değildi gerçek sevgiydi" diyişide bana kalırsa yazarın resmen "Ben buraya sayfalarca aşkı anlatmadım sizi saflar !" Diye haykırması gibi birşeydi. Gerçeklik üstünden yaratıcılığı ve beklenmediğin acılı yorumu olan bir kitaptı . Ama etkilenmemekte elde değildi. Kitabın başlangıcı ve bitişi sanki Hazel'ın Gus'ın unutulmamasını sağlamak için giriştiği bir kitap yazısı gibiydi bence. 

Kısaca beğendim ama kusurlarıda vardı


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Velhasıl ziyan olduk ziyadesiyle

Resim
Bu kadar göz önündeyken elleşmemek imkansız. Yani bir göz atmamak, ne yazmış yine ne dinlemiş ne okumuş diye bakmamak imkansız diyorum. Bilirsiniz işsisizimdir. Boş vakitlerimin birkaçını kendimi tutamadan böyle şeyler yapıyorum. Çok kızdım az önce birine. Bu kadar aynıyken bu kadar uzak olmayı seçmiş birisine. Zamanımızı tüketmiş, olmayan anıları öldürmüş birisine. Ben böyleyim işte. Sanki kendi hayatım mükemmelmiş gibi, sanki en doğrusunu ben yapıyormuşum gibi birisinin hatasını görünce anında çok kızarım. Daha iyisini herkes hak eder. O yüzden kızıyorum ya. Fark etmiyor şu an. Ya kafası meşgul herşeyle ya da hiçlikle. Ya da düşünmemeye çalışıyor. Bende belki bir gün düşünür diye umut edip beklemekten başka şansım yok.  Ama yazık etti, günah etti benden söylemesi. Üstüme vazife mi? Evet vazife. Çünkü bana da yazık etti. Ama saygı duyuyorum kendisine. Bu kadar benziyoruz ya ondan. Diyorum belki bir bildiği var. Keşke ilk baştan deseydim bu kadar çok benzediğimizi ...
Devamı

Benim Bura Afet Yeri*

Resim
Selam arkadaşlaaar, bugün sizlere ruhumun içindeki sıkıntı ile karşılaşacağım. ( Ama sözleri çok hoşuma giden minnoş bir şarkı koyayım şuraya .) Biliyorsunuz (ya da bilmiyorsunuz) geçen yazımda içimdeki hissizlikten bahsetmiştim. Çok geçmedi, tekrar manyaklaşmaya döndüm. Yaptığım hertotemin sonucu şu 3 günde ki KARAR VER olarak çıktığından ve sürekli gelen acayip mesajlar sonucunda sevdiğim beye geri döndüm. Aman tanrım dün öğlen beraber geçirdik. Tabi bizi tanıştıran arkadaşım eşliğinde. Yan böyle aklıma ne geldiyse sorabildim ya ölsem de gam yemem diyeceğim ama şaka şaka daha çok genciz, ve de yaşanacak daha çoook şey var. Şaka maka arada ki olayı yaşamasam bu kadar rahat olabilir miydim? Hayır. Herşey de bir hayır vardır ya kızlara diyorum "Yani görseniz tanıyamazdınız beni o anda. Cesaretime filan. Rahat olmam yeterliymiş diyorum." Pislik kızlar diyor ki bak sen bak "20 yılın sonunda bunu öğrenebildiğine sevindik.". Bak dost acı söyleri biraz abartmadı...
Devamı

Veronika Ölmek İstiyor - Paulo Coelho

Resim
"Çünkü niyet ile hareket arasında her zaman bir kopukluk vardır. O, yarı yoldan dönme özgürlüğüne sahip olmak istiyordu." "Tanrı varsa, -ki ben olmadığına inanıyorum-, insan aklının sınırları olduğunu da bilir.Yoksulluğu, haksızlığı, aç gözlülüğü, yapayalnızlığı, bütün bu karmaşayı o yaratmadı mı? Mutlaka çok iyi niyetlerle girişmiştir bu işe, ama sonuçlar bir felaket. Tanrı varsa bu dünyayı erkenden terk etmeyi seçen yaratıklara karşı cömert davaranacaktır, Hatta bizi burada vakit harcamaya zorladığı için özür bile dileyebilir. "  "Bunları bir otuz, kırk ya da elli yıl daha görmeye devam etmeyeceğini bildiğinden daha da mutluydu çünkü o zaman bütün orjinallikleri kaybolacak ve sonrakine benzediği bir yaşam trajedisine dönüşeceklerdi."  "Cennette odaları florasan ışıkla aydınlatmazlardı kesinlikle ve de anında başlayan sancı tipik bir dünya sancısıydı. Ah bu dünyanın acıları hiçbir şeye benzeme, hemen anlaşılır." "Herkesin...
Devamı