Kısa Bir Mola

Merhabalar Efeniiim,

Hayır hala ölmedim. Şu sıralarda düşünmüyorum ölmeyi zaten ölsem bile bir arkadaşıma miras olaraktan benim yerime öldüm diye bir blog yazısı verdim. Ölünce anlarsınız.

Malumunuz benim için YGS-LYS maratonu başladı. Amma velakin icraat kısmı çok zor olduğunu açıkça belirtmeliyim. Çok zor arkadaşlar 55bin konu var bir günde de 24 saat var. Keşke 55 saatimiz olsaydı. Neyse işte ben bu maratonda yaşamaya çalışırken blog gibi zevki şeysilerim en arka planda oluyor.

Geçen gün araştırdım en iyi mimarlık okulu neresi diye her türlü İTÜ imiş. Artık bende mecburen İTÜ'yü okuyucağım. Zaten sen bilmiyor muydun diye soruyorsanız eğer şuna bir açıklık getireyim bana bir aralar birileri büyük birileri Mimar Sinanda okuman şart demişti. Yalanmış beeee. Kandırılmışım.

Şimdi size bir şey diyeceğim. Ben saçlarımı kestirdim ce herkes yakıştırdı. Bazen bende yakıştırıyom ancak bazende çok salak bakıyormuşum gibi geliyor o zamanlarda sevmiyorum.

Fark ettiniz mi bu yazıda hiç fantezi unsuru yok. Bu sene tek fantezim okulum dersanem YGS'm ile LYS'm.

Aaa bu arada Bay Boğa hiçbir yeri kazanmış. Yani hiçbir yere girememiş. İyi ki Bay Boğa ile aramda bişeysi olmamış yoksa beni etkilerdi bu durum yani.


Şimdi kopup gitmem lazım malum dersim geldi çattı. Birde 520 puan nasıl yapılır onu araştırıcam.

Size de kolay geldin sevgii okuyucularım.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Velhasıl ziyan olduk ziyadesiyle

Resim
Bu kadar göz önündeyken elleşmemek imkansız. Yani bir göz atmamak, ne yazmış yine ne dinlemiş ne okumuş diye bakmamak imkansız diyorum. Bilirsiniz işsisizimdir. Boş vakitlerimin birkaçını kendimi tutamadan böyle şeyler yapıyorum. Çok kızdım az önce birine. Bu kadar aynıyken bu kadar uzak olmayı seçmiş birisine. Zamanımızı tüketmiş, olmayan anıları öldürmüş birisine. Ben böyleyim işte. Sanki kendi hayatım mükemmelmiş gibi, sanki en doğrusunu ben yapıyormuşum gibi birisinin hatasını görünce anında çok kızarım. Daha iyisini herkes hak eder. O yüzden kızıyorum ya. Fark etmiyor şu an. Ya kafası meşgul herşeyle ya da hiçlikle. Ya da düşünmemeye çalışıyor. Bende belki bir gün düşünür diye umut edip beklemekten başka şansım yok.  Ama yazık etti, günah etti benden söylemesi. Üstüme vazife mi? Evet vazife. Çünkü bana da yazık etti. Ama saygı duyuyorum kendisine. Bu kadar benziyoruz ya ondan. Diyorum belki bir bildiği var. Keşke ilk baştan deseydim bu kadar çok benzediğimizi ...
Devamı

Benim Bura Afet Yeri*

Resim
Selam arkadaşlaaar, bugün sizlere ruhumun içindeki sıkıntı ile karşılaşacağım. ( Ama sözleri çok hoşuma giden minnoş bir şarkı koyayım şuraya .) Biliyorsunuz (ya da bilmiyorsunuz) geçen yazımda içimdeki hissizlikten bahsetmiştim. Çok geçmedi, tekrar manyaklaşmaya döndüm. Yaptığım hertotemin sonucu şu 3 günde ki KARAR VER olarak çıktığından ve sürekli gelen acayip mesajlar sonucunda sevdiğim beye geri döndüm. Aman tanrım dün öğlen beraber geçirdik. Tabi bizi tanıştıran arkadaşım eşliğinde. Yan böyle aklıma ne geldiyse sorabildim ya ölsem de gam yemem diyeceğim ama şaka şaka daha çok genciz, ve de yaşanacak daha çoook şey var. Şaka maka arada ki olayı yaşamasam bu kadar rahat olabilir miydim? Hayır. Herşey de bir hayır vardır ya kızlara diyorum "Yani görseniz tanıyamazdınız beni o anda. Cesaretime filan. Rahat olmam yeterliymiş diyorum." Pislik kızlar diyor ki bak sen bak "20 yılın sonunda bunu öğrenebildiğine sevindik.". Bak dost acı söyleri biraz abartmadı...
Devamı

Veronika Ölmek İstiyor - Paulo Coelho

Resim
"Çünkü niyet ile hareket arasında her zaman bir kopukluk vardır. O, yarı yoldan dönme özgürlüğüne sahip olmak istiyordu." "Tanrı varsa, -ki ben olmadığına inanıyorum-, insan aklının sınırları olduğunu da bilir.Yoksulluğu, haksızlığı, aç gözlülüğü, yapayalnızlığı, bütün bu karmaşayı o yaratmadı mı? Mutlaka çok iyi niyetlerle girişmiştir bu işe, ama sonuçlar bir felaket. Tanrı varsa bu dünyayı erkenden terk etmeyi seçen yaratıklara karşı cömert davaranacaktır, Hatta bizi burada vakit harcamaya zorladığı için özür bile dileyebilir. "  "Bunları bir otuz, kırk ya da elli yıl daha görmeye devam etmeyeceğini bildiğinden daha da mutluydu çünkü o zaman bütün orjinallikleri kaybolacak ve sonrakine benzediği bir yaşam trajedisine dönüşeceklerdi."  "Cennette odaları florasan ışıkla aydınlatmazlardı kesinlikle ve de anında başlayan sancı tipik bir dünya sancısıydı. Ah bu dünyanın acıları hiçbir şeye benzeme, hemen anlaşılır." "Herkesin...
Devamı