Damla'nın Önizlemesi

Yazsam mı yazmasam mı diye her türlü kararsız kaldığım kaç gecedir bloğuma şunları yazayımda rahatlayayım dediğim düşüncelerden bir gram yok şu an aklımda. Bir şeyler oluyor ama olmuyor durumunun tam ortasındayım. Birde aklımdan kişiliğime hiç bir türlü uymayan o kararı uygulucağım diye bile düşünsem imikansız olan yeni kararlar geçiyor ama açıkçası düşünmek bile yararsız. 17 senelik kendimi biliyorum az çok. Sonra birde ben size bugünlerimi anlatayım diye düşündüm şimdi. Çok güzel günde 2 sınav kol gibi olup ilişkimizi canlandırıyoruz sevgili Bay Sınavlar ile. Artık ders çalışmaktan öyle böyle değil o kadar çok bunalmışım ki akşam çalışmaya çalıştığım kadar zamanında SBSye bu kadar çalışmadım. Sonra birde Bay Boğa okula gelmiyor ama haftaya gelir herhalde böyle düşünüp mutlu oluyorum. Ama açıkça söylemek gerekirse ben şu sıralar artık 5 aylık yoğun ilişkimizi unutmanın zamanı geldiğini düşünüyorum. Ama bilmiyorum zaman herşeyi gösterecek. Ö.B. bu sıralar benim aşık olmamdan ko...

Bugün dil anlatım dersinde bir konu verildi ve yazmamız istenildi. Aslında konu şu son sıralardaki halime cuk oturuyordu. Gel gelelim aklım bomboşluktan ölücekti. Birazcık yazabilsem. Bir şekilde sözcükler yolunu buldu yol almaya başladı sonra bittiler bir işaretle. Bence yazdıklarım saçmaydı. Ama şu an bile kabul ediyorum yalan söylüyorum. Yalan benim ayrılmaz bütünüm olmuş. Arkadaşıma okuttum ama hissizdim kağıdım bana sadece saçma geliyordu. Konu onlar konuşurken ben onları dinliyormuş gibi yapıyordum. Dedim ya cuk diye oturuyor diye. Sürekli dalıp giden beni anlattım kağıda. Nerelere gittiğimi neler geçtiğini aklımdan. Onsuzluğun yarattığı boşluklar sonsuzluğunu. Onu bir daha göreceğim biliyorum. Zaten cesaret etseydim, sabırlı olsaydım böyle korkak olmasaydom onu her hafta sonu görürdüm. Ama yapmıyorum, deneyemiyorum bile. Kağıdımada yazdım neden bugünlerde soğuk olduğumu herkese, kendime hayata. Şaşkınım bende. Çaresizliğimi de anlattım ama siz zaten hepsini biliyorsunuz. B...

Merhabalar sevgili seyirciler, Previosly on the Jr. Lady's Diary havamdaki bugünümde nereden olduğunu sadece tahmin edebildiğim neşeyle karşınızdayım. Sapıtmama ilk cümlemden başlasamda lütfen gözlerinizi ve gönlünüzü bu satırlardan ayırmayınız. Şu bir kaç gecedir uyuyamıyorum sayın seyirciler. O kaddar varhim ki durumum dün gece bana annemler sakinleştirici içirdiler lakin benim naciz vücudum direncin alasını gösterdi ve ben gece yine uyandım yine döndüm durdum kendimle kalmayıp beraber uyuduğum babamıda uyandırdım. Sonra gece bir ara kadrosunda Bay Boğanında bulunduğu saçma sapan bir rüya gördüm. O kaddar saçma ki rüyanın sonunda Bay Boğa ve iki arkadaşı beni sorguya bile çektiler. Gece bu rüyadan sonra uyandığımı babama sarıldığımı ve bişeyler söylediğimi hatırlıyorum. Ve o birşeylerin arasında " **** seni seviyorum." demiş bile olabilirim. Orada ***** ın anlamı Bay Boğa'nın real ismi. Size Şok Şok Şok bir haberle gelmek istiyorum. Arkadaşım B.B'nin abl...

Merhabalar Efendim, Bu aralar hayat part time şöyle "Benden hoşlanıp hoşlanmadığını bilmiyorum. Ben sadece kendi yolumda gitmeye çalışıyorum. Ve yanından ne zaman geçsem bana iyi mi davranacaksın yoksa zalimlik mi edeceksin bilmiyorum."  modundayım. Ve bu durumun yanında güçlü bir özlem ve ayrılık duygusu da çekmiyor değilim. Ayrıca çaresizimde. Ve gece gece basan sıkıntıların sebebinin bazı rüyalarımda fazlaca hissettiğim çaresizlik yüzünden ruh hastası gibi uyandığım bulunda. Part time Aynalar filminin verdiği aynaya bakamam bakarsam ölürüm korkusunun hakim-i ala olduğu bugünü yaşıyorum. Gece uyuyabilecek miyim bilemiyorum. Kitap okurum en kötü düşüncesiyle barışık yaşamaya çalışıyorum. Part time ise arkadaşımı kaybetmenin pişmanlığı ile yaşıyorum. Arkadaşlarımın hepsini seviyorum. Genelde de kırılmam sinirlerim. Ama bu sefer önce kırıldım sonra sinirlendim. O yüzden kolay değil çoğu şey. Bunları bilmekte üzücü. Part time ton balıklı sandviçlerim ile geçiyor. Çok g...

Welcome To My Utopia Bu sıralar kendimin bile şaşırıp kalakaldığı duygular yaşamaktayım içimde. Daha ne yaşadığımı anlayamıyorum bile. Ama dışarıdan sadece dalgın, düşünceli kimi zaman ise üzgün ve heyecansız duruyorum. Kaldı ki bu özellikler benim tam zıttım. Ben içime neden böyleyim ne hissediyorum diye kendime sorduğumda aldığım cevap göğsümde ağırlık, bir sıkışma ve ağlama hissi. Neden böyleyim bilmiyorum. Bir şeyler beni üzüyor ve durduramıyorum. Çünkü beni neyin bu hale getirdiğini bile bilmiyorum. Şaşkınım. Hemde çok şaşkın. Galiba hafif bir yalnızlık çekiyorum çünkü adını Mouro koyduğum oyuncak tavşanım ile beraber uyumaya başladım. Onsuz yatamıyorum, gözlerimi kapatamıyorum. Bu sıralar daha çok alıngan daha çok sinirli oldum. Sadece benim değil arkadaşlarımında bugünleri böyle zor geçiyor ve onlarda sürekli gerginler ve hep onlardan biriyle tartışıp duruyorum. Alttan zaten alamam ama şu son zamanlarda tepkisiz bile kalamayıp sürekli bir haklı olma davası içindeyim...

Ben gerçek ihaneti buldum galiba. Bazen insan gerçekten sırtından bıçaklanmış gibi hissedebiliyor. Benim üzüntüm ise en yakınım dediklerime bile kendimi anlatamamış olmam. Tuhaf çünkü insan ilk arkadaş olduğunda seni anlarlar umuduyla yaklaşıyorsun ama bir bakmışsın o seni hiç anlamamış. Bende de suç tabii. Kendimi anlatmak benim görevimdi. Anlattım sanmıştım. Birileri daha beni anladı diye mutluydum ama gelin görün ki anlamamışlar yada anlayamamışlar belki de anlamak istememişler. Benim zoruma gitmedi değil. Ömrüm hayatım boyunca böyle bir şeyde ilk kez duydum. Ben eğer kendimi 2 yılda açıklayamadıysam daha fazla da denemek istemiyorum. En azından dinleninceye kadar. Dinlendikten sonra her şey aynı kalır mı bilmem ama ben aynı kalamam herhalde. Ben hep eşit davranmaya çalıştım. Hep tartıştığımız konular of aman neyse. Parmaklarım geri geri gidiyor nedense. Gerçi bu durum uzun süredir var. Şaşırılıcak durum. Acaba bende mi sorun var diyorum ama sorunlarımın farkındayım. Sorunları...

Merhabalar Efendiim, Hehe bazen çok şapşallaşıyorum bunu biliyorum. Bazende çok akıllanıyorum bunu da biliyorum. Ama asıl sorun şu an şu yazdıklarımla pek de alakası olmayan bir konu olan benim kesin çizgilerim. Saçma ve aptal gururum. Ve hiç bitmek bilmeyen inatçılığım. Bunlara tek tek açıklama getirmeye çalışacağım ama nafile ki yapabileceğimi sanmıyorum. Ne oldu nasıl oldu bilmiyorum ama benim fazla kesin çizgilerim var. Bazan iyi bazan kötü de olsa öyle işte sahibim bunlara. Bu bazı arkadaşlarımı korkutuyor bunu da biliyorum ve bana benim kızacağım bir şeyler anlatmak istemiyor bunu da biliyorum ama bu benim yapabileceğim bir şey değil. Çünkü kızmamın sebebi kesinlikle kendimi düşünmek değil sürekli anlatmak istediğim gerçekte bu. Benim şu aptal gurura ne demeli. Ben fedakarlık kraliçesi olarak konu alttan almak olunca veya küçük düşürmek olabilir kendmi anında tam bir kral oluyorum tam bir aslan parçası ve iandımla birleşince o iş öyle kalıyor. Şimdi konuyu uzun süredir h...