Hakikatlice
Zamanımızın değerini hiç ama hiç bilmiyoruz. O kadar çok kendi içimizde boğulmuşuz ki battığımızın bile farkında değiliz bence. Neyse bir blog buldum ama o buluş. Ağır geldi şöyle bir güzelce yerime oturttu beni ama üşenmeyip yazıları okudukça öyle güzel nüshalar buldum ki a-ha dedim ben birşey hiç bu kadar hak vermedim. " Ama! Sanki! Duyguları en güzel anlatan şey de bu anlatamama hali. " " .. insan sevgiye dair en çok şeyi, parmak uçları ve avuçlarıyla anlatabilir çünkü.. " Bu da o blog http://laparagas.blogspot.com.tr/