Damla'nın Önizlemesi

İlk kez bir yazımda başlığı önce yazıp sonra anlatacaklarıma geçiyorum. Bu ilkimi ayakta alkışlamalıyız sayın seyirciler.  Eğer başlığıma geri dönersek evet doğru okudunuz. Ben bu evde külkedisine döndüm. Annem hiç bir işi yapmıyor. Sabah gözlerini açar açmaz damla şunlar yapılacak diyor geri kalan her şeyi yapmak bana kalıyor. Yemek, Bulaşıklar, Silmek, Süpürmek. Şaka değil annem sadece çamaşırlarla ilgileniyor. Ama şu iki gündür çamaşırları yapmadığım içinde ben azar yiyorum. Az kaldı isyan etmeme. Hani külkedisi olduk en azından cam bir ayakkabım olsun ya da o ayakkabıyı bana getirecek prens! Geçen akşam Kraliyet Düğünü diye eski bir film izledim. Etkisi hala sürüyor. Google da Avrupa Prenslerini araştırıyorum. Yaşıtımı bulursam o ülkeye üniversiteye gideceğim. Avrupa 2. bir Kate Middleton ve Prens William olayına hazırlansın.  "Even miracles take a little time." Aşk olayına adım atmışken kahrolasıca ben geçen hafta bir şeylerden çok etkilendim. Özge çok se...

İçimde birilerini aldatiyormuşum gibi buyuk bir his var. Böyle şu an içime oturmuşcasina bir his. Kotu bir his. Ağlamak istiyorum ama ağlayamiyorum. Tuhafim ben. Garip. Arkadasim icin bir fedakarlik yapiyorum. Kendimden bir seyler kaybetmesem hic sorun degil. Gerci o zaman adi fedakarlik olmazdi. Hic sevmedigim biri ile konusmak cok kotu. Sevmedigim degil aslinda. Ne egleniyorum onunla konusurken ne seviniyorum. İyi bir sey yaziyor bana itici geliyor. İste insan sevmeyince boyle oluyor. Tipini bilmiyorum bile o konu icler acisi. Eger arkadasimi sevmesem ben bu cocuga 1 dk bile katlanmam ama ooof ben ne yapiyorum boyle? En iyisi arkadasima bunu anlatmaliyim ama soz verdim. Sozler tutulmali. Tutmam gerekiyor bu sozu. Birde geceleri var bu isin. Beni huzursuzlastirdi bu is. Haftalardir kafami o pencereye hic carpmadim mesela. Carpmamak icin gerci ne yatakta kus olup ucmadigim yada tirtil olup surunerek pencereden kactigim zamanlarim vardi ama su cocuktan sonra kafami 2 defa carptim. Uyuya...