Damla'nın Önizlemesi

Biliyorum yeni yazı yazmayalı çok oldu ama bu içimi dökmek istemediğimden yada yazıcak birşey bulamamdan kaynaklı değil. Bu tamamiyle babamın suçu. Adamla kavga ettik ve benim internetimi kesti. Artık o benim babam değil. E bende onun kızı değilim. Kısaca artık yetim gibi birşeyim sayın seyirciler. Resmen varlık içerisinde yokluk yaşıyorum desem yeridir. Çok kötü şeyler oldu bu son haftalarda. Köpeğim evden gönderildi. Bende ki suçluluk duygusu hiç bir yere sığamayack boyutlardaydı. Babamla büyük kavgalar ettik adam gelip benden özür dileyeceğine her şeyi bombok etti. Sonra kıkırdağımı deldirdim. Artık o kadar çok acımıyor ama üzerine yattığımda hafif sızlıyor falan felan. Ama bu sıraların bokluğu bu kadarla sınırlı değil. Bay Boğa 'ya karşı bir seri katil havasında bütün umutlarımı öldürdüm. Artık onunla aramda hiç birşeyin olmayacağı gerçeğine inandırdım kendimi. Hala onu seviyorum ama kend....... Bu yazıyı 25 ocak günü anne baskını ile yarım bırakmak zorunda kalmış bir dah...

Bilmiyorum . Ney bilmiyorum bilmiyorum. Galiba içimden bilmiyorum yazmak geldi. Yaptığım o şey beni birazcık üzdü. Daha doğrusu sonuçsuz olan sonucum beni birazcık üzdü. Onun dışında iyi sonuçlarda çıkardım kendime. Mesela gidip ona "Niye mesajlarıma cevap vermiyorsun oç?" demeyi bile düşündüm. Ama tabii ki oç'yi diyemem. Bu onu sinirlendirir. Ama bırakmak istediğim etkiyi güçlendirir. Böyle hoş bir vurgu olur. Neyse. Artık fazla cesaretliyim galiba. Belki de kaybedecek pek bir şeyim olmadığı içindir. Herşeyi bırakıyorum aklıma. Hem de herşeyi. Şimdi yepyeni bir karar verdim. Yarın eğer okula gelirse onu yanlız gördüğüm ilk anda ona gidip "O kağıdı yada post iti oraya bırakan bendim. O kağıdın yazarı bendim. Ve eğer ters bir teoki vereceksen daha sessiz bir yerde yap bunu lütfen." diyeceğim. Çok ciddiyim. Sonra ne olur bilmiyorum. Ama bunu yapmaya karar verdim. Ben kararlı olduğum şeyleri yaparım. Size olanları yarın anlatırım. Herkes bunu yaptığım...

Mutlu olamam artık. Cidden. Her şey için çok geç. Ben ellerimle sonumu hazırladım resmen. Ama ne heyecanlar ile yapmıştım. Neyse sıra sıra bu hafta yaşadığım her şeyi size anlatacağım. Tabii bu haftayı nasıl geçirdim bundan sonrayı nasıl geçiririm hiç bir fikrim yok. Of. Öncelikle bu hafta 9 tane sınavım ile çalkantılı ilişkim başlamış oldu. Siktiğimin haftası. Bu güne kadar topu topuna 30 saat uyudum. Ders çalışmak cidden insana çok koyuyor. Birde ben verimli ders için gecenin köründe kalktığımdan. Çok kötüydü cidden. Neyse şu gerizekalı derslerimi düzeltebildiğimi düzelttim bazılarını düşürdüm öyle yuvarlandım gittim. İlk travmamı salı günü yaşadım. Sıkıntıdan youtube'da güzel odalara bakarken kaileemckenzie'ti buldum. İkinci travmamı çarşamba yaşadım. Hani size hayatım boyunca iki kişiye aşık oldum. Ve çarşamba günü bir daha görmeyeceğimi kesin olarak emin olduğum kişiyi gördüm. Of. Hala bay boğayı sevdiğim için gerçketen ona karşı hiç bir hareketlenme olmadı. Sadece...

Bazı şeyleri çok iyi biliyorum. İyi tahmin edşyorum tıpkı bir medyum gibi. Aklımın ucundan geçiriyorum ama galiba zihnimin % 78'i buna inanmak istemiyor ve yokmuş, hiç düşünülmemiş gibi davranıyor ve ben yine şapa oturuyorum. Bu durumdan sıkılmadım yada yorulmadım. Sadece söylemek istedim. Asıl anlatmak istediğim şey bay boğa benimle asla hayatım diye konuşmayacak. Seni seviyorum demeyecek. Senir nırakmayacağım asla,  hiç demeyecek. Özetle bana hiçbir şey demeyecek. Bunu biliyorum. Bunları düşündükçe bana çok doğru geliyor. Tuhaf ki gerçekleri tümü tümüne gördüğüm tek aşkım bu. Çok aşkım olmadı hayatımda. Kendimi bildim bileli 2 kişi girdi çıktı. Biri Hush Hush diğeri Bay  Boğa. Birincisinin dün doğum günüydü ve içim içimi yemedi. Sadece bir şeye üzüldüm doğum gününü kutlamayı unuttum. Yani tabii ki doğum gününü unutmadım. Ama kutlamayı unuttum. Buna nasıl aşk diyeceksiniz size söyleyeyim ben bile dahil kimse ondan daha çok sevebileceğim birisinin çıkmasına çok şaş...